بررسی الگوهای تشخیصی ادراک نمود و واقعیت در کودکان پیش دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی قدرت تشخیص نمود ادراکی از واقعیت ادراکی در کودکان پیش دبستانی است .گروه نمونه مشتمل بر شصت کودک با فاصله سنی 5/3-5/4 سال بود که از کودکستانهای منطقه دو آموزش و پرورش شهر شیراز به طور تصادفی انتخاب شدند.تأثیر آموزش بر قدرت تشخیص نمود از واقعیت و عوامل جمعیت شناسی بررسی و کنترل شد. به منظور کنترل تأثیر آموزش‘گروه نمونه به طور تصادفی به دو گروه 30 نفری گواه و آزمایش تقسیم بندی شدند و آموزش به شکل انفرادی برای گروه آزمایش صورت گرفت . نتایج اولیه نشان داد که عامل آموزش و نیز عوامل جمعیت شناختی بر نحوه ادراک کودک تأثیری ندارند.لذا تحلیل روی کل نمونه60نفری صورت گرفت.نتایج در کل‘حاکی از آن بود که هراندازه امکان مقایسه خاصه های نمودی با خاصه های واقعی ممکن باشد‘خطای نمود ادراکی کاهش می یابد.مطابق این الگو‘خاصه های ذهنی بیشترین خطای نمود ادراکی را از خود نشان دادند‘سپس خاصه های عینی(مثل اندازه شیی)که کودک معیار مقایسه ای حقیقی برای آن در مقابل خود ندارد و در انتها‘کمترین خطای نمود ادراکی مربوط است به خاصه های عینی که کودک میتواند آن را با شیی حقیقی مقایسه کند .همچنین نتایج نشان داد که برخلاف نتایج پاره ای از پژوهش ها ‘ هویت ادراکی نیز دچار خطای نمود ادراکی میشود.پژوهش پس از بررسی الگوهای ادراکی به طرح سؤالاتی نیز در این زمینه پرداخته است .